به نقل از «قدس آنلاین»

حرکت در مدار رضوی/ بررسی وظایف متقابل همسران در سیره رضوی

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۸۲۴۴۶

نقش زن و مرد در این اجتماع همانند خورشید و ماه است که هر کدام وظیفه خویش را قراردادی و غریزی در مدار خودشان انجام می‌دهند.

همانطور که شهید مطهری بیان داشته است: زن و مرد در دو مدار مختلف هر کدام باید در مدار و فلک خود حرکت کنند. لا شمس ینبغی ل‌ها ان تدرک القمر و لا الیل سابق النهار و کل فی فلک سبحون، شرط اصلی سعادت هر یک از زن و مرد در حقیقت جامعه بشری این است که دو جنس هر یک در مدار خویش به حرکت خود ادامه دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آزادی و برابری آن گاه سود می‌بخشد که هیچ کدام از مدار و مسیر طبیعی و فطری خود خارج نگردد. آنچه در آن جامعه ناراحتی آفریده است. قیام بر ضد فرمان فطرت و طبیعت است نه چیز دیگر.

قرآن مجید در خصوص وظایف کاری زن و مرد و حرکت آنان در مدار خودشان اشاراتی داشته و فرموده است: زن‌ها نسبت به شوهرشان وظایفی دارند و حقوقی هم بر گردن آن‌ها دارند و مردان را بر آن‌ها برتری هست.

بر این اساس در قرآن مجید برای هر یک از همسران مداری قرار دارد. وظایفی تعیین کرده است تا بر اساس آن زندگی مشترک خویش را ادامه دهند. در منطق قرآن مردان به لحاظ وظیفه‌ای که دارند سرپرست زنان می‌باشند چون به دلیل شناختی که خداوند بر طبیعت انسان دارد از این رو می‌داند که برای هر کدام چه وظیفه‌ای را معین سازد. رسول خدا(ص) نیز فرموده است که مرد سرپرست خانواده است و هر سرپرستی به زیر دستانش مسئولیت و وظیفه‌ای دارد.

انسان در زندگی کانون نیازهاست و اگر نیازهای او به صورت معقول و منطقی برآورده نشود یا از اصل تداوم حیات و زندگی محروم می‌گردد و یا از شکوفایی و تکامل باز می‌ماند یعنی اگر هیچ یک از نیازهای او چون غذا، مسکن، لباس، تشکیل خانواده، آموزش، بهداشت برآورده نشود نابود می‌شود و اگر کمتر از حد لازم تأمین شود باعث ناتوانی او می‌گردد.

از این رو یک ضرورت تردید ناپذیر برای رشد و شکوفایی انسان تأمین نیازهای اوست. در این راستا تعالیمی ارزشمند از پیامبر اکرم(ص) رسیده که روشنگر این اصل می‌باشد. کار و اشتغال و حرکت زن و مرد دراندیشه الهی امام رضا به عنوان ضرورتی تکوینی و تکلیفی تشریعی مطرح شده است. از این رو کار برای انسان در گام نخست مثل همه ضرورت‌های زیستی ضرورتی طبیعی دارد که در صورت عدم توجه به ضرورت آن انسان دچار آسیب‌های طبیعی حاکم بر وجود انسان می‌گردد و رابطه آن‌ها با قوای روانی و جسمی او یک نیاز ضروری است. از طرف دیگر بیکاری موجب سستی و ناتوانی جسمی و افسردگی می‌شود. در سیره معصومین(ع) کاملاً پیداست که آنان هر کدام وظیفه‌ای که در محیط خانواده داشته‌اند به خوبی به آن جامه عمل پوشیده‌اند.

زندگی امام رضا(ع) سراسر از تلاش و کوشش بوده است. چه در زمانی که هنوز ازدواج نکرده بودند و چه زمانی که ازدواج کردند چه زمانی که هنوز به مقام امامت نرسیده بودند و چه زمانی که در مقام امامت و ولایتعهدی بودند در هر شرایط سیره ‌ایشان حرکت در مداری که خداوند تعیین کرده بودند. در سیره تمام معصومین(ع) اینچنین بوده است که هر کدام در مدار خودشان حرکت کنند.

در روایاتی از امام صادق(ع) نقل شده است که حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) به عنوان همسر درباره تقسیم کارها گفتگو کردند، برای تعیین تکلیف خود نزد رسول خدا رفتند، پیامبر کارها را نزد آن‌ها بدین گونه تقسیم نمودند. کارهای داخل خانه بر عهده حضرت زهرا(س) و کارهای بیرون خانه به عهده حضرت علی(ع) باشد. این تقسیم‌بندی موجب خرسندی زیاد برای همسر علی(ع) به طوری که فرمود: جز خدا کسی نمی‌داند تا چه اندازه من از این تقسیم کار خوش حال شدم که کار مردان از دوش من برداشته شد.

روایات زیادی داریم که حضرت فاطمه زهرا(س) همواره در خانه کار می‌کرده است. ابن داوود از ابی الوردین ثمانه نقل می‌کند که علی(ع) به ابن اعبد فرمود:

آیا برایت از خودم و فاطمه سخن نگویم؟ پس فرمود، فاطمه نزد رسول خدا محبوبترین فرد خانواده بود و او نزد من بود، کثرت آسیاب کردن بر دست‌هایش نشانه‌گذار بود و از بس با مشکلات آب حل کرد، جای آن بر بدنش ماند، آنقدر خانه جاروب کرد که لباسش غبار اندود شده بود و آنقدر آتش اجاق را روشن کرد که لباسش سیاه شده بود. از کار کردن در خانه به او آسیب رسیده بود.

از دیدگاه امام رضا(ع) زنی که در کارخانه تلاش می‌کند و وظایفش به خوبی دهد و نسبت به شوهرش عشق و محبت نماید آن زن برای شوهرش بهترین غنیمت است. وظیفه زن تنها در خانه عشق و محبت و کار نیست علاوه بر آن او باید پشتیبان همسرش باشد همان گونه که امام رضا(ع) فرمودند:

یک دسته از زن‌ها آن‌هایی هستند که زیاد بچه دار می‌شوند، مهربان و با عاطفه هستند در سختی‌ها و پیش آندهای روزگار، در امور دنیا و آخرت پشتیبان شوهرشان هستند. به زیان او کار نمی‌کنند و گرفاری‌هایشان را زیاد نمی‌گردانند.

به طور کلی زن در خانه و حتی بیرون از خانه در دنیای کنونی وظایفی دارد که با حفظ شئون و توان باید انجام دهد وظایفی دارد که او نیز مؤظف به آن می‌باشد.

در مقابل وظایفی که زن در خانه و جامعه دارد مرد نیز وظیفه دارد که معاش زندگی خانه و همسر را فراهم سازد و تلاش کند نیازمندی‌های آنان را برآورده سازد. چون وظیفه او سرپرستی خانواده است و سرپرست یعنی پاسخ گویی به نیازهای زیردستان. مرد اگر به وظیفه خود عمل نکند مورد نفرت و نفرین آنان خواهد گردید. امام رضا(ع) در این خصوص فرموده‌اند: سزاوار است که مرد در مخارج اهل و عیالش توسعه دهد تا منتتظر مرگش نباشد.

زیرا وقتی زن و بچه احساس کنند که مرد وظیفه خود را انجام می‌دهد و تلاش می‌کند تا رفاه آسایش آن‌ها را برآورده سازد و خوشبختی و نیک روزی را برای آنان به ارمغان آورد، به طور طبیعی دعای خیر و خوشبختی و بقای عمر از درگاه خداوند برای او خواهانند و اگر اینچنین نباشد، ناگزیر و ناخودآگاه نفرین و کوتاهی عمر را برای او خواهند گذاشت. به خصوص زمانی که از خود تنگدستی به خرج دهد. از دیگر وظایف مرد مهرورزی و محبت و احترام به خانواده است چرا که هر چه‌ایمان انسان کاملتر باشد به همسرش بیشتر اظهار محبت می‌کند.

امام صادق نیز می‌فرمایند: یکی از اخلاق پیغمبران این است که نسبت به همسرانشان محبت دارند.

البته باید این محبت از دل برآید تا در دل نشیند. همانطور که رسول گرامی(ص) فرمودند: این که مرد به همسرش می‌گوید واقعاً تو را دوست دارم، هرگز از قلبش خارج نخواهد شد.

بنابراین در سیره امامان و در شریعت رضوی هر کدام از زن و مرد وظایفی دارند. هر کدام باید در مداری حرکت کنند تا زندگی خوبی را به دست آورند. سعادت و خوشبختی در دست هر دوی آنهاست. زن می‌تواند خانه را به صورت بهشت درآورد و نیز می‌تواند به جهنم تبدیلش سازد. ارزش و اهمیت وجودی زن به حدی است که به قول ناپلئون: اگر می‌خواهید اندازه تمدن و پیشرفت ملتی را بدانید به زنان آن ملت بنگرید.

شوهرداری در اسلام در ردیف جهاد در راه خداست. و از سوی دیگر مردی که مدیر خانواده است باید بداند که زن نیز انسانی است مانند مرد. خواسته‌ها و آرزوها و حق حیات آزادی و انتخاب شریک در زندگی و یار و مونس گرفتن است. باید به خواسته‌های درونی و آرزوهای او نیز توجه داشته باشد. چنان نیست که مرد مالک مطلق زن است. زیرا در منطق قرآن زن‌ها نسبت به شوهرانشان وظایفی دارند حقوقی هم بر گردن آن‌ها دارند و مردان را بر آن‌ها برتری است.

بر این اساس زن و مرد در زندگی مشترکشان با توجه به سیره رضوی و ائمه اطهار(ع) وظایف متقابلی دارند و هر دو در برابر یکدیگر باید پاسخ گو باشند و هر کدام باید در مدار خویش حرکت کنند تا رخش زندگی سعادتمندی را شاهد باشند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: زن و مرد امام رضا ع حرکت کنند وظیفه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۸۲۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقادات عجیب روحانی معروف از سبک زندگی مردم | همه‌تان باید کار کنید | حق ندارید همه چیز را گردن دولت بیاندازید!

سید رضا اکرمی در گفتگو با رویداد ۲۴، تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

بخش‌های مهم این گفتگو را در زیر می‌خوانید:

*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیار‌ها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کار‌های دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کار‌ها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کار‌ها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کار‌ها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.